Paslanmaz çelik 1913 yılında malzeme bilimcisi İngiliz Harry Brearly tarafından bulunmuştur. Silahlar için farklı çelikleri araştırması sırasında %13 Cr içeren çeliklerin aylarca korozyona direnç gösterdiğini fark etmiştir. Paslanmaz çelik türleri 5'e ayrılır: Östenitik [Fe-Cr-Ni-(Mo)], Ferritik [Fe-Cr-(Mo)], Dubleks [Fe-Cr-Ni-(Mo)-N], Martenzitik [Fe-Cr-C-(Ni-Mo)], Çökelti Sertleştirilmiş [Fe-Cr-Ni-(Mo-Al-Cu-Nb)-N].
Korozyona dayanıklı çeliklerin en önemli bölümünü oluştururlar. Paslanmaz çeliğin en yaygın türüdür. Mıknatıslanmaz özelliktedir. Şekillendirilme ve kaynak
kabiliyetleri yüksektir. Çok düşük ve çok yüksek sıcaklıklarda kullanıma
uygunlardır. %16 – 25 arasında krom, %0,02 – 0,08 arasında karbon içerirler.
%30’a kadar krom ve %0,12’den az karbon içerirler. Isıl işlemle sertleştirilemezler.
Gerilmeli korozyon çatlağına karşı dirençlerinden ötürü tercih edilirler.
Şekillendirilme ve kaynak kabiliyetleri östenitik paslanmaz çeliklere kıyasla daha düşüktür. Manyetiklerdir ve daha ucuzdurlar.
Mikroyapıları %50 östenitik ve %50 ferritiktir. Bu sayede mukavemetleri de daha üst seviyededir. Gerilmeli korozyon çatlağına direnç gösterirler. Kaynak kabiliyetleri yüksektir. Ancak elektrot ve ısı seviyesine dikkat edilmelidir. Orta derecede şekillendirilebilirler. %50 östenitik
fazlarından ötürü ferritik, martensitik ve PH tipler kadar olmasa da manyetiklerdir.
Bu çelikler krom ve daha düşük karbon muhteviyatı (maksimum %1) ile ferritik çeliklere benzer özelliktedir. Bu sayede karbon ve düşük alaşımlı çeliklerde olduğu gibi sertleştirme ve pekleştirmeye uygundurlar. Yüksek mukavemet ve orta
derece korozif ortamlarda kullanıma uygundurlar. Plaka ve levha gibi yassı
şekillerde yaygındırlar. Manyetiklerdir.
Yapısına bakır, niobyum ve alüminyum ilave edilmesi ile oldukça yüksek mukavemete sahip olabilirler. Yüksek mukavemet ve korozyon direncine sahiptirler. Havacılık ve bazı ileri teknoloji gerektiren endüstrilerde kullanılırlar.