Paslanma; bir metalin bir kimyasal tarafından kademeli olarak aşınması olup mekanik,
görünüm ve sızdırmazlık özelliklerini etkiler. Paslanmaz çelikler korozyona
karşı dirençlerinden ötürü tercih edilseler de buna karşı koyamazlar. Paslanmaz çelikler genel olarak korozyona karşı dirençli olup çoğu kimyasal ortamda memnun edici performans gösterirler. Korozyon direncine paslanmaz
çeliğin yapısı ve bulunulan ortam etki eder.
Islak korozyon; sıvı, buhar ve atmosferik ortamda gerçekleşen korozyondur.
Elektrokimyasal bir süreç olup + [anot] - [katot] ve bir elektrolit sıvı ortamını kapsar. Metal anotta paslanmaya başlar. Katotta oksijen veya
hidrojen elektronları indirgenir. Paslanmanın engellenmesi bu mekanizmanın durdurulması ile sağlanır. Islak Korozyon Şekilleri : Oyuk korozyonu [Pitting Corrosion] Çatlak korozyonu [Crevice Corrosion] Gerilmeli çatlak korozyonu [Stress Corrosion Craking] Atmosferik korozyon [Atmospheric Corrosion] Tanelerarası korozyon [Intergranular Corrosion]
Bu tip korozyon oldukça bölgesel olup paslanmaz çelik yüzeyinin ayrı bir bölgesinde meydana gelir. Eğer koruyucu film tabakası zarar görmüş yada zayıflamışsa oyuk korozyonu başlar. Bu küçük zayıf bölge koruyucu tabakanın korumasız bölgesi olmuş olur ve anodik özellik taşır. Zarar görmemiş ana gövde ise katodik özelliktedir.
Adından da anlaşılacağı gibi bu korozyon tipi çatlaklarda ve gizli boşluklarda meydana gelir. Çatlaklar üretim aşamasında, kullanım boyunca yada onarım esnasında meydana gelebilir. Bu bölgede oksijen sınırlı miktarda olduğundan koruyucu tabaka zayıf düşer ve oyuk oluşur. Akabinde boşluktaki çözünmüş metal iyonları PH seviyesini düşürür ve klor iyonları boşluğa doğru ilerler. Sonunda koruyucu film tabakası yok olur ve azdırıcı ortam korozyon ataklarını başlatır.
Oyuk ve çatlak korozyonlarında olduğu gibi gerilmeli çatlak korozyonu da daha çok klor içeren ortamlarda meydana gelir. Tane içlerinde yada taneler arasında çatlakların çoğalması ile nitelendirilebilir. Üç ana sebebe dayanarak meydana gelir : Malzemede bulunan çekme gerilmeleri, özellikle klorik yada sülfirik bazlı korozif ortam, bu korozyona duyarlı malzeme kullanımı.
Önceleri bu korozyon tipi yüksek karbon içeren kaliteler (%0,05 – 0.15) için ciddi bir sorundu. Ancak modern çelik üretim yöntemleri ile artık ciddi bir sorun olmaktan çıkmıştır. Tanelerarası korozyon daha çok ısıl işlem ve kaynak esnasında olabilir (550 – 850 °C). Krom karbürler yavaş soğuma ile tane sınırlarına çökelir. Çökelmeye komşu olan bölge kromca fakir olduğundan korozyona açık hale gelir.